Zoeken
Selecteer de woordenboektaal
01
dubbel, duaal
having or consisting of two aspects, parts, functions, etc.
Voorbeelden
The job requires a dual skill set, combining both technical expertise and creative thinking.
De baan vereist een dubbele vaardighedenset, die zowel technische expertise als creatief denken combineert.
Her dual roles as both a teacher and a coach made her a key figure in the school.
Haar dubbele rollen als zowel lerares als coach maakten haar een centrale figuur op school.
02
dual
(grammar) describing words in some languages that specifically indicate the presence of exactly two people or things
Voorbeelden
In Arabic, the dual form is used to distinguish between two objects or people.
In het Arabisch wordt de dual vorm gebruikt om onderscheid te maken tussen twee objecten of personen.
The dual pronoun in Sanskrit is different from the singular and plural forms.
Het dual-voornaamwoord in het Sanskriet verschilt van de enkelvoudige en meervoudsvormen.
03
dubbel, met dubbele besturing
(of a flight) involving two people, typically an instructor and a student, in a training aircraft where both have access to controls
Voorbeelden
She logged her first dual flight with the instructor to practice basic maneuvers.
Ze logde haar eerste dubbele vlucht met de instructeur om basis manoeuvres te oefenen.
The pilot-in-training completed several dual flights before flying solo.
De piloot in opleiding voltooide verschillende dubbele vluchten voordat hij solo vloog.
01
het dualis, de duale vorm
the grammatical category in some languages that specifically refers to two items, people, or things, distinct from singular and plural forms
Voorbeelden
In Classical Arabic, the dual is used to indicate exactly two of something, different from the singular and plural.
In het Klassiek Arabisch wordt het dualis gebruikt om precies twee van iets aan te duiden, anders dan enkelvoud en meervoud.
The dual in ancient Greek allowed speakers to specify when they were talking about pairs, like two people or objects.
Het dual in het Oudgrieks stelde sprekers in staat om aan te geven wanneer ze over paren spraken, zoals twee personen of objecten.
