to run away
[phrase form: run]
01
kaçmak
to escape from or suddenly leave a specific place, situation, or person, often in a hurried manner
Intransitive: to run away from a place or dangerous situation
Örnekler
When the alarm sounded, the prisoners tried to run away from the jail.
Alarm çaldığında, mahkumlar hapishaneden kaçmaya çalıştı.
The frightened cat attempted to run away from the barking dog.
Korkmuş kedi, havlayan köpekten kaçmaya çalıştı.
02
kaçmak, yüz çevirmek
to refuse to directly confront challenges or difficult situations by ignoring them
Intransitive: to run away from a challenge
Örnekler
Instead of discussing the problem with his friend, John tends to run away from difficult conversations.
Arkadaşıyla sorunu tartışmak yerine, John zor konuşmalardan kaçma eğilimindedir.
When faced with tough decisions at work, some employees may choose to run away from responsibility.
İşte zor kararlarla karşılaştığında, bazı çalışanlar sorumluluktan kaçmayı tercih edebilir.
