discursive
dis
ˈdɪs
dis
cur
kɜr
kēr
sive
sɪv
siv
British pronunciation
/dɪskˈɜːsɪv/

Definicja i znaczenie słowa „discursive” po angielsku

discursive
01

dyskursywny, niespójny

deviating from a subject in a disorganized manner
example
Przykłady
His discursive speech made it difficult for the audience to follow his main argument.
Jego dyskursywna mowa utrudniła publiczności śledzenie jego głównego argumentu.
The essay was criticized for its discursive nature, jumping between topics without clear connections.
Esej został skrytykowany za swoją dyskursywną naturę, przeskakując między tematami bez wyraźnych powiązań.
02

dyskursywny, rozumowy

using reason instead of intuition to achieve a conclusion
example
Przykłady
The discursive nature of his argument relied heavily on logical analysis rather than gut feelings.
Dyskursywny charakter jego argumentu opierał się w dużej mierze na analizie logicznej, a nie na przeczuciach.
She preferred discursive reasoning over intuition, as it allowed her to make more informed decisions.
Wolała dyskursywne rozumowanie od intuicji, ponieważ pozwalało jej to podejmować bardziej świadome decyzje.
03

dyskursywny, odnoszący się do wymiany idei

relating to the exchange of ideas or information through conversation or written expression
example
Przykłady
The discursive nature of the seminar encouraged participants to share their viewpoints openly.
Dyskursywny charakter seminarium zachęcił uczestników do otwartego dzielenia się swoimi poglądami.
During the meeting, there was a discursive discussion about the company's future plans.
Podczas spotkania odbyła się dyskursywna dyskusja na temat przyszłych planów firmy.
LanGeek
Pobierz Aplikację
langeek application

Download Mobile App

stars

app store