Szukaj
Wybierz język słownika
to contradict
01
zaprzeczać
(of pieces of evidence, facts, statements, etc.) to be opposite or very different in a way that it is impossible for all to be true at the same time
Transitive: to contradict evidence or statements
Przykłady
The witness 's testimony contradicted the forensic evidence presented in court, leading to doubts about the accuracy of the case.
Zeznanie świadka zaprzeczało dowodom sądowym przedstawionym w sądzie, co wzbudziło wątpliwości co do dokładności sprawy.
His account of the incident contradicts the version provided by other witnesses.
Jego opis zdarzenia zaprzecza wersji przedstawionej przez innych świadków.
02
zaprzeczać, obalać
to reject or deny the truth of a statement
Transitive: to contradict sth
Przykłady
The spokesperson contradicted the rumors by denying the allegations.
Rzecznik zaprzeczył pogłoskom, zaprzeczając oskarżeniom.
He contradicted her statement about the budget by presenting new figures.
Zaprzeczył jej stwierdzeniu o budżecie, przedstawiając nowe liczby.
03
zaprzeczać, obalać
to disagree with someone, particularly by asserting the opposite of their statement
Transitive: to contradict a person or their claims
Przykłady
She contradicted his claim that the project was on schedule.
Ona zaprzeczyła jego twierdzeniu, że projekt jest na czas.
He contradicted the teacher ’s explanation, arguing that it was inaccurate.
Zaprzeczył wyjaśnieniu nauczyciela, twierdząc, że jest ono niedokładne.
Drzewo Leksykalne
contradiction
contradictory
contradict
