Szukaj
Wybierz język słownika
to run away
[phrase form: run]
01
uciekać, zbiec
to escape from or suddenly leave a specific place, situation, or person, often in a hurried manner
Intransitive: to run away from a place or dangerous situation
Przykłady
When the alarm sounded, the prisoners tried to run away from the jail.
Gdy rozległ się alarm, więźniowie próbowali uciec z więzienia.
The frightened cat attempted to run away from the barking dog.
Przestraszony kot próbował uciec od szczekającego psa.
02
uciekać, unikać
to refuse to directly confront challenges or difficult situations by ignoring them
Intransitive: to run away from a challenge
Przykłady
Instead of discussing the problem with his friend, John tends to run away from difficult conversations.
Zamiast omawiać problem z przyjacielem, John ma tendencję do uciekania od trudnych rozmów.
When faced with tough decisions at work, some employees may choose to run away from responsibility.
W obliczu trudnych decyzji w pracy, niektórzy pracownicy mogą zdecydować się na ucieczkę od odpowiedzialności.
