جستجو
زبان دیکشنری را انتخاب کنید
to run away
[phrase form: run]
01
فرار کردن, پا به فرار گذاشتن، دررفتن، گریختن
to escape from or suddenly leave a specific place, situation, or person, often in a hurried manner
Intransitive: to run away from a place or dangerous situation
مثالها
When the alarm sounded, the prisoners tried to run away from the jail.
وقتی آژیر به صدا درآمد، زندانیان سعی کردند از زندان فرار کنند.
The frightened cat attempted to run away from the barking dog.
گربه ترسیده سعی کرد از سگ پارس کننده فرار کند.
02
فرار کردن, اجتناب کردن
to refuse to directly confront challenges or difficult situations by ignoring them
Intransitive: to run away from a challenge
مثالها
Instead of discussing the problem with his friend, John tends to run away from difficult conversations.
به جای بحث در مورد مشکل با دوستش، جان تمایل دارد از گفتگوهای دشوار فرار کند.
When faced with tough decisions at work, some employees may choose to run away from responsibility.
هنگام مواجهه با تصمیمهای سخت در محل کار، برخی از کارمندان ممکن است انتخاب کنند که از مسئولیت فرار کنند.
