Ορισμός και σημασία του "mannerism"στα αγγλικά

Mannerism

ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΌ

an exaggerated gesture, speech pattern, or style intended to create an effect or impression

Παραδείγματα

She exaggerated the hand gestures as a mannerism for comedic effect.

The director encouraged mannerisms that highlighted the absurdity of the scene.

μανιερισμός, χαρακτηριστικό

a distinctive style, behavior, or way of doing things that is characteristic of a particular individual, group, or period

Παραδείγματα

The artist 's mannerism was evident in the exaggerated proportions and elongated figures present in many of his paintings.

Ο μανιερισμός του καλλιτέχνη ήταν εμφανής στις υπερβολικές αναλογίες και τα επιμήκη σχήματα που υπήρχαν σε πολλούς από τους πίνακές του.

John 's mannerism of twirling his hair when deep in thought became a recognizable trait among his friends.

Ο μανιερισμός του Τζον να στριφογυρίζει τα μαλλιά του όταν ήταν βαθιά σε σκέψεις έγινε ένα αναγνωρίσιμο χαρακτηριστικό μεταξύ των φίλων του.

μανιερισμός, μανιεριστικό ύφος

a European style of art in the late 16th century characterized by hyper-idealization and distorted human forms

Παραδείγματα

The painting exhibited at the museum exemplified the mannerism style, with elongated figures and exaggerated poses creating a sense of drama and tension.

Ο πίνακας που εκτέθηκε στο μουσείο ενσάρκωνε το στυλ του μανιερισμού, με επιμηκυμένες φιγούρες και υπερβολικές στάσεις που δημιουργούσαν αίσθηση δράματος και έντασης.

Mannerism emerged as a reaction against the harmony and balance of the High Renaissance, embracing complexity and ambiguity in both form and content.

Ο Μανιερισμός προέκυψε ως αντίδραση ενάντια στην αρμονία και την ισορροπία της Υψηλής Αναγέννησης, αγκαλιάζοντας την πολυπλοκότητα και την ασάφεια τόσο στη μορφή όσο και στο περιεχόμενο.

Λεξικό Δέντρο