to impeach
01
suçlamak, itham etmek
to formally charge or accuse someone of a crime or misdemeanor
Transitive: to impeach sb
Örnekler
The police decided to impeach him after they found evidence linking him to the robbery.
Polis, onu soygunla bağlantılı kanıtlar bulduktan sonra suçlamaya karar verdi.
They attempted to impeach the suspect based on the new witness testimony.
Yeni tanık ifadesine dayanarak şüpheliyi suçlamaya çalıştılar.
02
suçlamak, görevden almak
to formally charge a public official with misconduct or abuse of power
Transitive: to impeach a public official
Örnekler
The opposition party attempted to impeach the president for alleged constitutional violations.
Muhalefet partisi, başkanı anayasa ihlali iddialarıyla görevden alma girişiminde bulundu.
Members of the parliament moved to impeach the governor on charges of corruption.
Parlamento üyeleri, valiyi yolsuzluk suçlamalarıyla görevden alma kararı aldı.
03
sorgulamak, itiraz etmek
to challenge or criticize the validity, honesty, or integrity of a practice, action, or system
Transitive: to impeach a practice or system
Örnekler
The media began to impeach the effectiveness of the new healthcare policy.
Medya, yeni sağlık politikasının etkinliğini sorgulamaya başladı.
Several experts impeached the methodology used in the controversial scientific study.
Birkaç uzman, tartışmalı bilimsel çalışmada kullanılan metodolojiyi eleştirdi.
Leksikal Ağaç
impeachable
impeachment
impeach
