to drop out
[phrase form: drop]
01
okulu bırakmak
to stop going to school, university, or college before finishing one's studies
Intransitive: to drop out | to drop out of school or university
Örnekler
Due to personal reasons, she had to make the difficult decision to drop out of college.
Kişisel nedenlerden dolayı, üniversiteden ayrılmak zorunda kaldı.
Financial constraints forced him to drop out of university and seek employment.
Mali kısıtlamalar onu üniversiteden ayrılmaya ve iş aramaya zorladı.
02
vazgeçmek, bırakmak
to admit defeat and discontinue an effort
Intransitive: to drop out | to drop out of an effort or activity
Örnekler
Faced with constant setbacks, she decided to drop out of the competition.
Sürekli engellerle karşılaşınca, yarışmadan çekilmeye karar verdi.
After numerous failed attempts, he finally chose to drop out and pursue a different career path.
Sayısız başarısız girişimden sonra, nihayet vazgeçmeyi ve farklı bir kariyer yolunu takip etmeyi seçti.
03
toplumsal hayattan kopmak
to reject to adopt an ordinary social life, following an alternative lifestyle
Intransitive: to drop out | to drop out of ordinary life
Örnekler
After a period of soul-searching, he decided to drop out and live a more unconventional lifestyle.
Bir süre kendini aradıktan sonra, bırakmaya ve daha alışılmadık bir yaşam tarzı sürdürmeye karar verdi.
They chose to drop out of the mainstream society and embrace a bohemian way of living.
Onlar, ana akım toplumdan uzaklaşmayı ve bohem bir yaşam tarzını benimsemeyi seçtiler.
