Szukaj
Wybierz język słownika
to disown
01
wyrzec się, odrzucić
to refuse to acknowledge or deny any connection or identification with someone, typically resulting in the termination of familial or personal ties
Transitive: to disown a family member
Przykłady
The father decided to disown his son after a long-standing disagreement.
Ojciec postanowił wyrzec się syna po długotrwałym nieporozumieniu.
Disowning a family member can be a painful and irreversible decision.
Wyrzeczenie się członka rodziny może być bolesną i nieodwracalną decyzją.
02
wyrzekać się, odrzucać
to reject or deny any association or relationship with someone or something
Transitive: to disown an association or stance
Przykłady
He chose to disown his former beliefs after learning more about the issue.
Postanowił wyrzec się swoich dawnych przekonań po dokładniejszym zapoznaniu się z problemem.
The politician disowned her previous statements when they caused public outrage.
Polityk wyrzekł się swoich poprzednich oświadczeń, gdy wywołały publiczne oburzenie.
Drzewo Leksykalne
disowning
disownment
disown
own
