Szukaj
Wybierz język słownika
Panic
01
panika, przerażenie
a feeling of extreme fear and anxiety that makes one unable to think clearly
Przykłady
The fire alarm caused everyone to rush out in panic.
Alarm przeciwpożarowy spowodował, że wszyscy wybiegli w panice.
He felt a wave of panic when he realized he had lost his wallet.
Poczuł falę paniki, gdy zdał sobie sprawę, że zgubił portfel.
02
panika, przerażenie
sudden mass fear and anxiety over anticipated events
to panic
01
wpadać w panikę, panikować
to be suddenly overwhelmed by intense fear, often leading to irrational or wild actions
Intransitive
Przykłady
The loud noise caused the crowd to panic and stampede.
Głośny hałas spowodował panikę i stampede w tłumie.
She panicked when she realized she had lost her wallet in the crowded market.
Ona wpadła w panikę, gdy zdała sobie sprawę, że zgubiła portfel na zatłoczonym rynku.
02
wprawiać w panikę, przestraszyć
to cause someone to feel sudden fear or anxiety
Transitive: to panic sb
Przykłady
The fire alarm panicked everyone in the building.
Alarm przeciwpożarowy wprawił w panikę wszystkich w budynku.
The unexpected question panicked him during the interview.
Niespodziewane pytanie wprawiło go w panikę podczas wywiadu.
