Zoeken
Selecteer de woordenboektaal
discursive
01
discursief, ongeordend
deviating from a subject in a disorganized manner
Voorbeelden
His discursive speech made it difficult for the audience to follow his main argument.
Zijn dwarrelende toespraak maakte het moeilijk voor het publiek om zijn hoofdargument te volgen.
The essay was criticized for its discursive nature, jumping between topics without clear connections.
Het essay werd bekritiseerd vanwege zijn discursieve aard, springend tussen onderwerpen zonder duidelijke verbanden.
02
discursief, redelijk
using reason instead of intuition to achieve a conclusion
Voorbeelden
The discursive nature of his argument relied heavily on logical analysis rather than gut feelings.
Het discursieve karakter van zijn argument leunde zwaar op logische analyse in plaats van onderbuikgevoelens.
She preferred discursive reasoning over intuition, as it allowed her to make more informed decisions.
Ze gaf de voorkeur aan discursief redeneren boven intuïtie, omdat het haar in staat stelde beter geïnformeerde beslissingen te nemen.
03
discursief, gerelateerd aan de uitwisseling van ideeën
relating to the exchange of ideas or information through conversation or written expression
Voorbeelden
The discursive nature of the seminar encouraged participants to share their viewpoints openly.
De discursieve aard van het seminar moedigde deelnemers aan om hun standpunten openlijk te delen.
During the meeting, there was a discursive discussion about the company's future plans.
Tijdens de vergadering was er een discursieve discussie over de toekomstplannen van het bedrijf.
Lexicale Boom
discursively
discursiveness
discursive
