Zoeken
Selecteer de woordenboektaal
to refute
01
weerleggen, ontkennen
to state that something is incorrect or false based on evidence
Transitive: to refute a belief or theory
Voorbeelden
The scientist refuted the hypothesis with empirical data.
De wetenschapper weerlegde de hypothese met empirische gegevens.
His research refuted the commonly held belief.
Zijn onderzoek weerlegde de algemeen aanvaarde overtuiging.
02
weerleggen, ontkennen
to reject or deny a statement or accusation by using an argument or evidence
Transitive: to refute a statement or accusation
Voorbeelden
The spokesperson refuted the rumors during the press conference.
De woordvoerder weerlegde de geruchten tijdens de persconferentie.
She refuted the allegations by providing a solid alibi.
Ze weerlegde de beschuldigingen door een solide alibi te geven.
Lexicale Boom
refutable
refuter
refute
