Definitie en betekenis van "recidivism"in het Engels

Recidivism

ZELFSTANDIG NAAMWOORD

recidive

the tendency of a person who has been convicted of a criminal offense to reoffend, leading to their re-arrest, reconviction, or return to criminal behavior

Voorbeelden

The high rate of recidivism among certain offenders prompted a reevaluation of rehabilitation strategies.

Het hoge percentage recidive onder bepaalde overtreders leidde tot een herevaluatie van revalidatiestrategieën.

The prison system implemented educational programs to reduce recidivism by providing inmates with valuable skills.

Het gevangenissysteem heeft educatieve programma's geïmplementeerd om recidive te verminderen door gedetineerden waardevolle vaardigheden te bieden.

Lexicale Boom