to fight back
[phrase form: fight]
01
karşı saldırıda bulunmak
to resist or defend oneself against an attack or challenge, often by taking action to counter the aggression or difficulty
Intransitive: to fight back | to fight back against sb/sth
Örnekler
Despite the challenges, she decided to fight back and overcome the obstacles in her path.
Zorluklara rağmen, karşı koymaya ve yolundaki engellerin üstesinden gelmeye karar verdi.
When faced with unjust accusations, he chose to fight back and clear his name.
Haksız suçlamalarla karşılaştığında, karşı koymayı ve adını temizlemeyi seçti.
02
tutmak, bastırmak
to make a conscious effort to suppress or control one's emotions, especially in challenging or emotional situations
Transitive: to fight back one's emotions
Örnekler
Despite the heartbreaking news, she tried to fight back tears in front of others.
Yürek burkan habere rağmen, başkalarının önünde gözyaşlarını tutmak için çaba gösterdi.
He had to fight back his anger and frustration during the difficult conversation.
Zorlu konuşma sırasında öfkesini ve hayal kırıklığını bastırmak zorunda kaldı.
