to fall off
[phrase form: fall]
01
terketmek
to fall from a particular position to the ground
Intransitive
Örnekler
The clumsy cat tried to balance on the narrow ledge but eventually lost its footing and fell off.
Sakar kedi dar çıkıntı üzerinde dengede durmaya çalıştı ama sonunda dengesini kaybetti ve düştü.
Carelessly perched on the edge, the hat started to fall off with each gust of wind.
Dikkatsizce kenara konmuş, şapka her rüzgar esintisiyle düşmeye başladı.
02
azalmak
to decrease in quality, amount, degree, etc.
Intransitive
Örnekler
The enthusiasm for the project began to fall off as challenges emerged during its implementation.
Proje için olan heves, uygulama sırasında zorluklar ortaya çıktıkça azalmaya başladı.
With the changing seasons, the daylight hours started to fall off, leading to shorter days.
Mevsimlerin değişmesiyle birlikte, gün ışığı saatleri azalmaya başladı, bu da daha kısa günlere yol açtı.
