trustful
01
güvenen, saf
having a natural tendency to believe in others' honesty or reliability
Örnekler
The trustful child handed his savings to the stranger without hesitation.
Güven dolu çocuk, birikimlerini yabancıya tereddüt etmeden verdi.
Her trustful nature made her an easy target for scams.
Onun güven dolu doğası, onu dolandırıcılıklar için kolay bir hedef yaptı.
Leksikal Ağaç
distrustful
mistrustful
trustfully
trustful
trust
