Szukaj
Wybierz język słownika
decisive
01
decydujący, rozstrzygający
powerful enough to determine the outcome of something
Przykłady
Her decisive leadership style helped the team achieve victory.
Jej stanowczy styl przywództwa pomógł zespołowi osiągnąć zwycięstwo.
The CEO 's decisive action saved the company from bankruptcy.
Stanowcze działanie CEO uratowało firmę przed bankructwem.
02
decydujący, kategoryczny
leaving no uncertainty or room for debate
Przykłady
The team 's decisive victory in the final match cemented their place as champions.
Decydujące zwycięstwo drużyny w finale umocniło ich pozycję jako mistrzów.
The decisive evidence left no room for doubt about the defendant's guilt.
Rozstrzygający dowód nie pozostawił wątpliwości co do winy oskarżonego.
03
decydujący, stanowczy
(of a person) able to make clear, firm decisions quickly, especially in challenging situations
Przykłady
The decisive leader quickly chose a course of action, even when faced with uncertainty.
Zdecydowany lider szybko wybrał sposób działania, nawet w obliczu niepewności.
As a decisive manager, he never hesitated to make tough calls when needed.
Jako stanowczy menedżer, nigdy nie wahał się podejmować trudnych decyzji, gdy było to konieczne.
04
marking or having the nature of a turning point, crisis, or critical moment
Przykłady
The battle was a decisive moment in the war.
The negotiations reached a decisive stage.
Drzewo Leksykalne
decisively
decisiveness
indecisive
decisive
decide
