Szukaj
Wybierz język słownika
Celibate
01
religijny celibatariusz, osoba
a person who has taken a religious vow to abstain from sexual relations, often as part of a spiritual or monastic commitment
Przykłady
The monk lived as a celibate, devoted entirely to prayer and service.
Mnich żył jako celibatariusz, całkowicie oddany modlitwie i służbie.
She chose to become a celibate after joining the religious order.
Ona wybrała zostanie celibatariuszem po wstąpieniu do zakonu religijnego.
celibate
01
czysty, celibatariusz
refraining from participating in sexual relations or marriage
Przykłady
The monk took a vow of celibacy, committing himself to a life of celibate devotion to his faith.
Mnich złożył ślub celibatu, zobowiązując się do życia w czystości oddania swojej wierze.
Many priests and nuns lead celibate lives as part of their religious dedication.
Wielu księży i zakonnic prowadzi życie w celibacie jako część swojego religijnego oddania.
