Szukaj
Wybierz język słownika
obstinate
01
uparty, zatwardziały
stubborn and unwilling to change one's behaviors, opinions, views, etc. despite other people's reasoning and persuasion
Przykłady
The obstinate child refused to eat his vegetables, no matter how much his parents coaxed him.
Uparty dziecko odmówiło zjedzenia swoich warzyw, bez względu na to, jak bardzo rodzice go przekonywali.
Despite clear evidence that she was wrong, she remained obstinate and refused to admit her mistake.
Mimo wyraźnych dowodów, że się myliła, pozostała uparta i odmówiła przyznania się do błędu.
02
(of an issue) difficult to manage or overcome
Przykłady
The region suffers from obstinate droughts year after year.
They faced an obstinate problem with the software that defied quick fixes.
to obstinate
01
to persist stubbornly in an opinion, course, or action
Intransitive
Przykłady
He obstinated in his refusal to apologize.
On upierał się przy swojej odmowie przeproszenia.
She obstinated despite clear evidence against her claim.
Ona upierała się pomimo jasnych dowodów przeciwko jej twierdzeniu.
Drzewo Leksykalne
obstinately
obstinate
obstin
