Zoeken
Selecteer de woordenboektaal
Dissidence
01
dissidentie, tegenspraak
the action or process of disagreeing or disobeying established authority or doctrine
Voorbeelden
The dictator responded to growing public dissidence with increasingly repressive security crackdowns and censorship.
De dictator reageerde op de groeiende publieke dissidentie met steeds repressievere veiligheidsmaatregelen en censuur.
Her writings expressing dissidence against institutionalized racism and sexism challenged mainstream views of the era.
Haar geschriften die dissidentie uitdrukken tegen geïnstitutionaliseerd racisme en seksisme daagden de mainstream opvattingen van die tijd uit.
Lexicale Boom
dissidence
dissid
