dispossess
dis
dɪs
dis
possess
ps
ps
British pronunciation
/dˌɪspəzˈɛs/

Definitie en betekenis van "dispossess"in het Engels

to dispossess
01

onteigenen, ontnemen

to take away someone's ownership of a property
Transitive: to dispossess sb
to dispossess definition and meaning
example
Voorbeelden
The government dispossessed the landowners to make way for a new highway.
De regering heeft de grondbezitters onteigend om plaats te maken voor een nieuwe snelweg.
Legal actions were taken to dispossess the delinquent tenant of the rented apartment.
Er werden juridische stappen ondernomen om de wanbetalende huurder van het gehuurde appartement te ontnemen.
LanGeek
Download de App
langeek application

Download Mobile App

stars

app store