to walk out
[phrase form: walk]
01
çekip gitmek
to leave suddenly, especially to show discontent
Intransitive: to walk out | to walk out of a place or situation
Örnekler
Feeling unheard, he walked out of the discussion abruptly.
Duyulmamış hissederek, tartışmadan aniden ayrıldı.
The audience walked out in disappointment after the performance.
Seyirci, performans sonrası hayal kırıklığıyla ayrıldı.
02
aniden ayrılmak, terk etmek
to suddenly leave one's family or partner and start living somewhere else
Intransitive
Örnekler
She walked out on her partner when the conflicts became unbearable.
Çatışmalar dayanılmaz hale geldiğinde partnerini terk etti.
Despite counseling efforts, he walked out, preferring solitude.
Danışmanlık çabalarına rağmen, terk etti, yalnızlığı tercih ederek.
03
biriyle çıkmak, birisiyle romantik bir ilişki içinde olmak
to be in a romantic relationship with someone
Intransitive
Old useÖrnekler
The pair walked out for a quiet evening stroll in the neighborhood.
Çift, mahallede sessiz bir akşam yürüyüşü için birlikte çıktı.
The couple walked out for a weekend getaway at the beach.
Çift, plajda bir hafta sonu kaçamağı için çıkıyordu.
04
eşlik etmek, dışarı çıkarmak
to accompany someone out of a place
Transitive: to walk out sb
Örnekler
I will walk my friend out after the party.
Partiden sonra arkadaşımı dışarı çıkaracağım.
She walked her guests out when the event concluded.
Olay sona erdiğinde misafirlerini dışarı çıkardı.
