Szukaj
Wybierz język słownika
to discourage
01
zniechęcać, zakazywać
to officially forbid someone from doing a specific activity, usually to prevent it from happening
Transitive: to discourage an activity
Przykłady
The school discouraged the use of cell phones by implementing a ban on mobile devices during class hours to maintain a focused learning environment.
Szkoła zniechęciła do używania telefonów komórkowych, wprowadzając zakaz używania urządzeń mobilnych podczas lekcji, aby utrzymać skupione środowisko nauki.
The teacher discouraged cheating by implementing strict consequences.
Nauczyciel zniechęcił do oszustwa, wprowadzając surowe konsekwencje.
02
zniechęcać, demoralizować
to cause someone to lose enthusiasm, hope, or confidence, often by expressing negativity or criticism
Transitive: to discourage sb
Przykłady
The constant failures began to discourage her, and she started to doubt her abilities.
Ciągłe porażki zaczęły ją zniechęcać, i zaczęła wątpić w swoje umiejętności.
The constant criticism from his parents discouraged the aspiring musician.
Ciągła krytyka ze strony rodziców zniechęciła początkującego muzyka.
03
zniechęcać, odradzać
to prevent or persuade someone from taking a particular action or pursuing a specific course of action
Ditransitive: to discourage sb from sth
Przykłady
I tried to discourage him from quitting his job by highlighting the potential risks and uncertainties.
Próbowałem odwieść go od rezygnacji z pracy, podkreślając potencjalne ryzyka i niepewności.
The new policy will discourage employees from using company resources for personal matters.
Nowa polityka zniechęci pracowników do korzystania z zasobów firmy w celach osobistych.
Drzewo Leksykalne
discouraged
discouragement
discouraging
discourage
