Szukaj
Wybierz język słownika
rebellious
01
buntowniczy, zbuntowany
(of a person) resistant to authority or control, often challenging established norms or rules
Przykłady
The rebellious teenager frequently clashed with their parents over curfews and household rules.
Buntowniczy nastolatek często kłócił się z rodzicami o godziny policyjne i zasady domowe.
His rebellious nature led him to question societal expectations and forge his own path in life.
Jego buntownicza natura skłoniła go do kwestionowania oczekiwań społecznych i wytyczenia własnej ścieżki w życiu.
02
engaged in active, organized opposition or uprising against a constituted government or authority
Przykłady
The region became rebellious after the government imposed new taxes.
Rebellious factions seized control of several towns.
Drzewo Leksykalne
rebelliously
rebelliousness
rebellious
rebel
