prerogative
pre
prɪ
pri
ro
ˈrɑ:
raa
ga
tive
tɪv
tiv
British pronunciation
/prɪˈrɒɡətɪv/

Definitie en betekenis van "prerogative"in het Engels

01

prerogatief, exclusief recht

an exclusive right or privilege held by a specific person or group, often due to official position or inheritance
example
Voorbeelden
It was the king 's prerogative to grant titles of nobility.
Het was het voorrecht van de koning om adellijke titels te verlenen.
Hiring new staff is the manager 's sole prerogative.
Het aannemen van nieuw personeel is het enige voorrecht van de manager.
LanGeek
Download de App
langeek application

Download Mobile App

stars

app store