Zoeken
Selecteer de woordenboektaal
Pontificate
01
pontificaat, pauselijk bestuur
the government of the Roman Catholic Church
to pontificate
01
betweteren, dogmatiseren
to state one's opinion in such a manner that shows one believes to be the only person to fully know it and be unarguably correct
Voorbeelden
He tends to pontificate about politics as if he knows all the answers.
Hij heeft de neiging om over politiek te prediken alsof hij alle antwoorden weet.
The critic had been pontificating about the film's flaws, convinced of his own expertise.
De criticus had gedoceerd over de gebreken van de film, overtuigd van zijn eigen expertise.
02
een pauselijk ambt uitoefenen, een pontificaal ambt beheren
administer a pontifical office
