to walk away
[phrase form: walk]
01
terketmek
to leave a situation, place, or person
Intransitive: to walk away from a situation
Örnekler
They decided to walk away from the job due to dissatisfaction.
Memnuniyetsizlik nedeniyle işten uzaklaşmaya karar verdiler.
The unpleasant atmosphere made them walk away from the event.
Hoş olmayan atmosfer onları etkinlikten uzaklaştırdı.
02
zarar görmeden kurtulmak, sıyrılıp kurtulmak
to come out of an accident or a dangerous situation without getting hurt
Intransitive: to walk away from a dangerous situation
Örnekler
The driver walked away from the car accident without any injuries.
Sürücü, araba kazasından uzaklaştı hiçbir yara almadan.
Despite the challenges, the athlete walked away from the competition with a victory.
Zorluklara rağmen, sporcu yarışmadan bir zaferle ayrıldı.
