to stand down
[phrase form: stand]
01
bulunduğu makama bir daha aday olmamak
to willingly step back from a position or authority, and allow someone else to take over
Örnekler
The leader decided to stand down from their role to allow new ideas and leadership to emerge.
Lider, yeni fikirlerin ve liderliğin ortaya çıkmasına izin vermek için görevinden çekilmeye karar verdi.
Faced with criticism, the politician gracefully opted to stand down from their position to avoid further controversy.
Eleştirilerle karşılaşan politikacı, daha fazla tartışmadan kaçınmak için zarif bir şekilde istifa etmeyi tercih etti.
02
rahatlamak, alerte son vermek
to relax or withdraw from a state of readiness or alertness
Örnekler
The troops were ordered to stand down after the negotiations were successful.
Müzakereler başarılı olduktan sonra birliklere geri çekilme emri verildi.
The security team stood down once the threat was confirmed to be a false alarm.
Güvenlik ekibi, tehdidin yanlış alarm olduğu doğrulandıktan sonra geri çekildi.
